Inwestowanie w akcje jest bardzo złożonym zagadnieniem. Przeprowadzanie transakcji zakończonych sukcesem wymaga w pierwszej kolejności szerokiej wiedzy teoretycznej, na którą składają się między innymi dobór odpowiednich narzędzi do stworzenia profesjonalnej analizy i opracowania strategii oraz metody analizy rynku. Do najczęściej stosowanych technik służących ocenie rynku należą analiza techniczna i analiza fundamentalna.
Analiza techniczna.
Analiza techniczna opiera się na danych historycznych widocznych na wykresach akcji spółek i ruchach cen. Składa się z trzech zasadniczych elementów, według których:
- rynek wykorzystuje wszystkie okoliczności,
- ceny kursują zgodnie z trendem,
- historia się powiela.
Analiza techniczna koncentruje się tylko i wyłącznie na ruchach cen z całkowitym wykluczeniem analizy fundamentalnej. Zatem zakłada, że aktualna wycena danego instrumentu zawiera w sobie wszelkie niezbędne informacje.
Przez ruch cenowy zgodny z trendem należy rozumieć większe prawdopodobieństwo ruchu cen zgodnych z kierunkiem ustalonego trendu niż w kierunku przeciwnym.
Powtarzanie się historii jest widoczne w trakcie analizy historycznych ruchów cenowych, które tworzą określone formacje. Z kolei zadaniem analizy układów formacji cenowych jest prawidłowa prognoza dalszych ruchów cen i zwiększenie prawdopodobieństwa uzyskania zysku.
Wsparciem dla analizy technicznej są wskaźniki techniczne, spośród których do najchętniej stosowanych należą:
- Pivot points.
- Wstęga Bollingera,
- średnia krocząca,
- wskaźnik MACD,
- wskaźnik RSI
- oraz zniesienia Fibonacciego.
Analiza fundamentalna.
Analiza fundamentalna jest istotnym elementem inwestycji w akcje. Ponieważ uwzględnia wszystkie dostępne dane ekonomiczne takie jak: raporty spółek, rachunki przepływów czy bilanse, które umożliwiają ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. I analizuje rozbieżności między aktualną ceną rynkową a wyceną fundamentalną. Rozbieżności wskazujące na niedoszacowanie akcji są sygnałem wskazującym na atrakcyjność inwestycji. Przewartościowanie akcji natomiast jest wyraźnym symptomem sygnalizującym , że inwestycja w akcje danej spółki jest nieopłacalna.
Wskaźniki.
Pivot points, czyli punkty zwrotne jest niezwykle ważnym wskaźnikiem dla traderów inwestujących w akcje w systemie daytradingu. Ponieważ określa poziomy wsparcia i oporu, z których można wyliczyć warunki wejścia.
Wstęga Bolligera.
Wstęga Bollingera jest wskaźnikiem stosowanym w celu potwierdzenia poprawności wejścia. Skrajne położenie wstęg w miejscu, w którym przebiegają linie Signal, wskazuje na powrót ceny akcji do średnich wartości.
Średnia krocząca.
Średnia krocząca jest wskaźnikiem ułatwiającym ustalenie kierunku trendu i momentu otworzenia pozycji. Jest zatem bardzo przydatnym narzędziem dla traderów inwestujących w akcje. Pod nazwą wskaźnika kryje się wykładnicza średnia krocząca i prosta średnia krocząca.
Wskaźnik MACD.
MACD jest wskaźnikiem, który należy do oscylatorów impetu mierzących wielkość zmiany ceny w danym okresie czasowym i jest wyliczany w oparciu o średnie kroczące. Wskaźnik ten tworzą dwie linie, z których jedna to linia MACD. Druga natomiast to tzw. linia Signal.
RSI i zniesienia Fibonacciego.
RSI jest wskaźnikiem określającym kierunek i siłę trendu. Jego skala wartości mieści się w granicach od 0 do 100. Wartości wskaźnika, które wynoszą powyżej 30 i nie przekraczają poziomu 50, są sygnałem zwiastującym trend spadkowy. Natomiast wartości poniżej 30 są wyraźną zapowiedzią tendencji wzrostowych.
Zniesienia Fibonacciego natomiast opierają się na sekwencji liczb nazywanych ciągiem Fibonacciego. Wskaźnik ten bazuje na założeniu, że rynek jest fraktalem, w którym wzorce są powtarzalne we wszystkich przedziałach czasowych, tylko w innej skali. Wskaźnik ten pozwala na oszacowanie miejsca zwrotu, potencjalnego wzrostu ceny i miejsc dla zleceń stop loss.
Materiał zewnętrzny
